Zwolnienie tempa na jesień

Jesień to dla mnie okres, kiedy nadchodzi pora na odpoczynek i nabranie sił na kolejny sezon zwiedzania i aktywności. Kiedy za oknem jest szaro i ponuro, nie chce się nigdzie jeździć ani nawet ruszać z domu (ani pisać bloga :P).

W pewnym momencie zaczęłam bardziej korzystać z życia – lubiłam coś ciągle robić. Na początku było to spowodowane rozpadem dłuższego związku i próbą zajęcia się czymkolwiek, świadomością, że tyle mi umknęło dotychczas, a potem już ciekawością świata i chęcią próbowania nowych aktywności, czasem powodujących duży zatrzyk adrenaliny (jak skok ze spadochronem), a czasem trochę mniejszy (jak nurkowanie z butlą). No i tym, że ja po prostu nie lubię się nudzić. 😉

Czytaj dalej „Zwolnienie tempa na jesień”

Jak przeżyć z dala od domu – samotność (Azja, Anglia)

Jak mieszka się za granicą bardzo ważne jest wręcz zmuszanie siebie do socjalizowania się z innymi. Nie zawsze ma się na to ochotę, ale wtedy właśnie trzeba być jeszcze bardziej otwartym, wychodzić do innych jeszcze częściej – okazji z reguły bywa mniej niż w Polsce, gdzie często ma się już grupkę znajomych gotowych pójść na piwo, improwizacje, koncert czy pograć w planszówki.

W nowym kraju ma się tendencję do izolowania się – często występują różnice w mentalności, które mogą utrudniać kontakt. Jak mieszkałam w Anglii, zorientowałam się, że Polacy często są postrzegani jako osoby nieuprzejme, bo Anglicy nadużywają słów „przepraszam” i „dziękuję”, a także pozytywnych epitetów typu „fajny”, „piękny”, „wspaniały!”. A my jesteśmy dość oszczędni w słowach i to nie z powodu braku uprzejmości, ale raczej tego, że ktoś musi sobie na przeprosiny zasłużyć. 😉 Niektórzy jednak nie zdają sobie sprawy, że taka izolacja pogłębia te różnice, frustracje i potem jest tylko gorzej. 😉 Ludzie to zwierzęta stadne i bez zaufanego stada powoli wariują.

Trzeba więc dbać o to, aby rozmawiać z innymi (nie tylko przez internet, bo kontakt z „żywą” osobą jest zupełnie inny). Trzeba znaleźć sobie jakąś społeczność czy grupę osób, którą coś łączy – wspólne zainteresowania (podróże, konkretny sport) albo nawet obecna sytuacja życiowa, czyli na przykład Polacy w Tajlandii.

Początkowo chciałam napisać tą notkę w powiązaniu z moją 6-letnią emigracją w Anglii, ale ubogi jej szkic leżał dość długo na zapleczu bloga i ostatecznie napisałam ją, bo w styczniu planujemy jechać z Czarkiem na około 2 miesiące do Azji i sami będziemy musieli zadbać o nasze życie towarzyskie. W Polsce bywa tak, że czasem nie chce nam się wychodzić z domu, ale tam może to pogłębiać poczucie osamotnienia i mieć gorsze skutki, więc będziemy musieli postarać się bardziej. 😉 A będzie o co walczyć, bo w końcu naokoło nas roztaczać się będą azjatyckie krajobrazy!

Czytaj dalej „Jak przeżyć z dala od domu – samotność (Azja, Anglia)”

Nie taki Meksyk straszny jakim go malują

Zanim pojechałam do Meksyku (a było to w październiku 2016), kraj ten widniał w moich myślach jako bardzo niebezpieczny, gdzie królują gangi narkotykowe, gdzie obcinają ludziom ręce albo palce i gdzie lepiej nie jechać, bo jeszcze Ciebie porwą! Meksyk kojarzył mi się jeszcze z bliżej niesprecyzowaną religijnością. Nic poza tym nie wiedziałam.

Nie byłam więc świadoma, że w tym kraju jest wiele przepięknych plaż, niesamowita ilość ruin dawnych miast Majów czy Azteków, całkiem sporo krokodyli oraz nieposkromiona i dzika natura, która gotowa jest walczyć o swoje ostrymi pazurami! 😉

Ta notka siedzi u mnie w szkicach na zapleczu już całkiem długo i jakimś cudem nie ujrzała jeszcze światła dziennego. W międzyczasie słyszałam o sytuacjach jak wojny gangów w Cancún czy Playa del Carmen, oraz o historii Polaka i Niemca, którzy przejeżdżali Amerykę rowerami i zostali zamordowani w Meksyku. Zmienia to trochę oblicze Meksyku, które poznałam na prawie miesięcznym wyjeździe, ale zdecydowałam się opublikować tą notkę w oryginalnej wersji, pozostawiając moje przemyślenia zgodne z własnymi doświadczeniami.

Czytaj dalej „Nie taki Meksyk straszny jakim go malują”

O tym jak to się zaczęło i jakim cudem tyle jeżdżę

Właściwie to chyba nigdy nie pisałam o tym, jak zaczęły się moje podróże, pomimo iż bloga mam ponad 2 lata, a jest to właśnie blog podróżniczy. 😉 Skupiam się raczej na miejscach, które odwiedzam, ale myślę, że ciekawym może być też dlaczego to robię, jak to robię oraz jak do tego doszło. O tym będzie dziś. 🙂

Całe życie chciałam podróżować, chciałam być Martyną Wojciechowską jeżdżącą po świecie i kręcącą materiały o spotkanych ludziach, piszącą artykuły o odwiedzonych miejscach. 😀 I nie chodziło tu o sławę, ale o odkrywanie nowych miejsc, przeżycia i dzielenie się nimi, zarażanie innych swoją własną pasją. Ale nigdy tak naprawdę nic w tym kierunku nie robiłam, bo zawsze miałam wymówki, zawsze coś innego było ważniejsze. Było to takie dalekie marzenie, z góry skazane na niepowodzenie. Tą chęć podróży spychałam na dalszy plan, ukrywałam ją w głębokich czeluściach mojej duszy, udając, że nie istnieje…

Teotihuacan w Meksyku, październik 2016

Punkt kulminacyjny

Aż do momentu, kiedy dużymi krokami zaczęła zbliżać się 30tka – wielka, straszna 30tka (!), która dała mi dużo do myślenia.

Czytaj dalej „O tym jak to się zaczęło i jakim cudem tyle jeżdżę”

Promując slumsy jako tradycję – Clan Jetties (George Town, Malezja)

Uwaga. Tekst ten pisany był świeżo po wizycie w George Town i dlatego tyle w nim emocji. Postanowiłam jednak zostawić go w takiej formie i tylko dopisać krótkie przemyślenia na koniec. Rozumiem, że niektórzy mogą się ze mną nie zgodzić.

Kiedy czytałam o tym miejscu, miałam już mieszane uczucia i nie wiedziałam, co o tym myśleć. Na miejscu wszystkie emocje pogłębiły się jeszcze bardziej, kierując się raczej w stronę negatywnych uczuć.

Kawałek za portem George Town znajdują się Clan Jetties, czyli stare drewniane domy, stojące tam od dawna, rozwalajające się, śmierdzące, pełne śmieci i szczurów. No dobra, takich miejsc jest kilka i aż jedno z nich było niedawno wybudowane, więc jest nowe i przyjemniejsze, ale tam nie dotarłam, bo znajdowało się dalej i te pierwsze mnie przerosły – byłam głodna, zmęczona i miałam już dość tego widoku. Wszystkie inne, które zwiedziłam, robiły kiepskie wrażenie i sama nie jestem do końca pewna czemu tam poszłam, chyba wygrała ciekawość albo naiwność, że może jednak jest to miejsce inne niż mi się wydawało… Ale nie było.

Czytaj dalej „Promując slumsy jako tradycję – Clan Jetties (George Town, Malezja)”

Decyzja o Wyjeździe Podjęta – Co Dalej? ;) (część 2)

Czyli masz już za sobą pierwsze wątpliwości albo nawet potężne obawy przed pierwszym wyjazdem zaplanowanym na własną rękę, zrobiłeś krótkie rozeznanie i podjąłeś decyzję? Super, to teraz jak już się zdecydowałeś, nie można się wycofać!… Chociaż w sumie to można – ale po co? 😉 W końcu nie po to się żyje, żeby szukać wymówek do spełniania swoich marzeń. Jeśli masz wymówkę dla siebie teraz, to skąd wiesz, czy nie będziesz jej mieć jutro albo za tydzień? Lepiej od razu wziąć się w garść i zacząć działać, póki jest chęć!

Do dzieła więc! 🙂

Czytaj dalej „Decyzja o Wyjeździe Podjęta – Co Dalej? 😉 (część 2)”

Niezbyt Krótko o Tym, Jak Zaplanować Pierwszy Wyjazd ;) (część 1)

Chcesz pojechać gdzieś dalej i nie wiesz jak sie za to za brac? Potrzebujesz wskazówek jak zorganizować swój wyjazd za granicę?… Zobacz jak to wygląda z punktu widzenia osoby, która jest project managerem w prywatnym życiu (więc musi ograniać wszystko i wszystkich dookoła) i lubi mieć plan na każdą okazję (chociaż nie ma problemu, żeby być spontaniczną i swój własny plan zignorować 😉 ).

Note: ten post trzeba traktować z przymrużeniem oka, bo nie wszystko tutaj opisane jest konieczne do zorganizowania wyjazdu. Wszystko zależy od celu podróży, budżetu, poziomu wariactwa podróżnika i sposobu podróżowania (niektórzy lubią iść mniej lub bardziej na żywioł – ja z reguły mam jakiś plan, ale braku planu doświadczyłam w Meksyku, gdzie mieliśmy sprawdzone niektóre miejsca, które chcemy odwiedzić, ale przejazdy i noclegi ogarnialiśmy 1-2 dni przed i dzięki temu udało nam się pojechać na Mazunte, które wychwalało kilka osób spotkanych po drodze, a którego nie było w planach). Post został podzielony na dwie części – ten zawiera informacje, co zrobić jeszcze przed kupieniem biletów.

* główne zdjęcie przedstawia lotnisko w Huatulco w stanie Oaxaca w Meksyku

Czytaj dalej „Niezbyt Krótko o Tym, Jak Zaplanować Pierwszy Wyjazd 😉 (część 1)”

Ogród Japoński, Plany na Malezję oraz Podróżnicze Marzenie

Kwiecień minął pod znakiem przygotowań do różnych wyjazdów: 2-tygodniowej wycieczki do Malezji i zapinania na ostatni guzik babskiego krótkiego wyjazdu na Sycylię, do tego lot do Neapolu. Dodatkowo wybraliśmy się do ogrodu japońskiego we Wrocławiu (2 razy!) w oczekiwaniu na kwitnienie wiśni. Ponieważ nie udało się wyjechać w tym roku do Japonii (a był chwilowo taki spontaniczny pomysł), to trzeba było zadowolić się małą cząstką Japonii w Polsce. 😉 Rzekłabym więc, że trochę się działo. 🙂

Postanowiłam podzielić się z Wami także tym, co dzieje sę za kulisami podróżowania, wliczając różne ciekawostki oraz przemyślenia, które nie pojawiają się w notkach. Stą ten oto pierwszy post z nowej serii – mam nadzieję, że się spodoba. 🙂

Czytaj dalej „Ogród Japoński, Plany na Malezję oraz Podróżnicze Marzenie”

Flashback: Nauka Latania ;) (Snowboard, Czarna Góra)

Zabawne, że z niektórymi rzeczami pokonywanie strachu idzie tak łatwo, a z innymi dość trudno jest się przemóc i potrzeba sporo pomocy ze strony innych osób oraz dodatkowych czynników dodających poczucia bezpieczeństwa, żeby się udało. Tak było z moim strachem przed wystąpieniami publicznymi i podobnie (w o wiele mniejszym stopniu) z nauką jazdy na snowboardzie w zeszły weekend.

Czytaj dalej „Flashback: Nauka Latania 😉 (Snowboard, Czarna Góra)”

Z Lotu Ptaka (Sa Coma, Majorka)

Pisałam wcześniej, że Sa Coma nie może zaoferować knajpek z lokalnym jedzeniem i nie ma się co dziwić, biorąc pod uwagę, że jest to miasto wybudowane w celach turystycznych. Ale są także wynikające z tego plusy – mało tam zabytków (głównie wycieczki do innych części Majorki), więc okolica nadrabia atrakcjami w formie różnych aktywności typu eksploracja jaskiń, jazda gokartami po mieście, lot balonem czy właśnie parasailing, o którym chciałam dziś wspomnieć. Bo jak ludzie lubiący wrażenia (jak ja) leżą przez tydzień na plaży to potrzebują doświadczyć chociażby drobnej przygody na osłodzenie życia. Zwłaszcza, jeśli dostępne są aktywności, których nigdy dotąd nie próbowałeś i wolisz kolekcjonować doświadczenia i wspomnienia niż pamiątki z podróży. 😉

Czytaj dalej „Z Lotu Ptaka (Sa Coma, Majorka)”

Wypadki Chodzą Po Ludziach

Na wyprawę w góry często trzeba się dobrze przygotować (chyba, że jedziemy na Ślężę albo inną mniejszą górkę 😉 ) – podstawą są oczywiście dobre buty z przyczepną podeszwą i ciepłe ubranie – a najlepiej kilka warstw, które można zdjąć/ubrać w razie potrzeby. Dobrze też nie zaczynać od wysoko położonych szlaków, ale wchodzić coraz wyżej z biegiem czasu, żeby w międzyczasie nabrać doświadczenia i wiedzy.

Czytaj dalej „Wypadki Chodzą Po Ludziach”

Cóż Za Zbieg Okoliczności!

Napewno zdarzyło się Wam kiedyś, że jakieś drobne wydarzenie, które na pierwszy rzut oka wydawało się nie mieć najmniejszego znaczenia, wywarło ogromny wpływ na Wasze życie. Tak jest właśnie u mnie – ciągle zauważam, że najważniejsze rzeczy w moim życiu wynikają często z niesamowitego zbiegu okoliczności albo z jakieś małej sytuacji, która zmienia wszystko.

Czytaj dalej „Cóż Za Zbieg Okoliczności!”

Strach Ma Wielkie Oczy (Relacja z Prezentacji)

Nie będzie to wpis o historiach, które opowiedziałam w czasie prezentacji – tą prawdopodobnie będzie można jeszcze usłyszeć i może nawet dwa razy. 😉

Nie będzie to też wpis ze zdjęciami, które pokazywałam ani zrobionymi w czasie wydarzenia – niestety w takich momentach fotografem jestem z reguły ja, a tym razem stałam po drugiej stronie balustrady.

Nie podam tu też informacji o tym, czy podobało się innym (a słyszałam, że się podobało 😉 ).

Będzie to natomiast moja historia o tym, jak walczyłam z samą sobą, żeby pokonać strach przed czymś, co wydaje się banalne – przez publiką.

Czytaj dalej „Strach Ma Wielkie Oczy (Relacja z Prezentacji)”

Jedyny Taki Moment

Czasem tak to bywa, że życie podsyła nam okazje i różne sytuacje, z których można skorzystać. I trzeba je wtedy łapać i chować po kieszeniach, żeby nie uciekły. Nie można ich przegapić, bo jeśli tak się stanie, to nawet nie będziemy świadomi tego, co nas ominęło. A taki moment nigdy więcej już się nie powtórzy, bo w życiu nic identycznego nie zdarza się dwa razy.

Jak ten widok ze zdjęcia, który pojawił się dziś u mnie za oknem po godzinie 16, kiedy byłam bardzo zajęta pracą i zapatrzona w laptopa. Gdyby nie to, że kątem oka przypadkiem zauważyłam coś co wzbudziło moje zainteresowanie, możliwe, że nie wiedziałabym, że mamy dziś taki niesamowity zachód słońca! 🙂

Pamiętajcie, żeby czasem oderwać się od standardowego życia i nie zapomnieć rozejrzeć się w około. Bo może gdzieś tam jest coś albo nawet ktoś, kogo nie zauważacie. 🙂

Nisia

 

Inne posty z okolicy: