Z dedykacją dla Doriana, co to nie mógł doczekać się tej notki 😉

Podróż odbyta we wrześniu 2016

W Kutnej Horze (Sedlce) znajduje się kaplica zbudowana ze szkieletów, zwana po czesku Kostnice. Wydaje się, że zamieszkują ją duchy przeszłości i obserwują gorliwie wszystkich odwiedzających. Patrzą zbiorczo na wszystkich zgromadzonych i na każdego z osobna – lustrują sylwetkę, ubranie, rysy twarzy i zachowanie. Notują każdy ruch, każdy najmniejszy gest. I milczą. Po prostu…

 

Na wejściu dostaliśmy do czytania informacje w języku polskim. Dowiadujemy się z nich, że Kutna Hora powstała w 1276 roku. Nieco poźniej wybudowano kaplicę cmentarną. Po tym jak cmentarz stał się ziemią świętą (opat Jędrzej przywiózł z Kalwarii garść ziemi, którą potem tutaj rozsypał), wiele osób, zwłaszcza szlachty z Czech,  Polski, Bawarii, Belgii, etc, chciało zostać pochowanym na tym cmentarzu.

 

Ponad 30 tys. osób zostało tutaj pochowanych po epidemi dżumy, która miała miejsce w 1318 roku . Ilość grobów wzrosła także po wojnach husyckich. Po wojnach częściowo zrekonstruowano cmentarz – w tym czasie wydobyte kości były składane wokół kaplicy. Ostatecznie na wpół ociemniały mnich ułożył je w 6 stosów przypominających piramidy.

 

Obecna kaplica powstała w XIV w. Początkowo był to kościół gotycki, który został zniszczony w pożarze (XV w.), a następnie w całości odbudowany (XVIII w.).

 

Nad wejściem znajduje się napis IHS, krzyż oraz dwa kielichy po bokach.

 

Frantisek Rist z Ceske Skalice 1870 (zmienił on wystrój kaplicy i pozostawił po sobie taki oto ślad):

Po bokach cztery piramidy kości (2 zostały rozebrane) – symbolizują niezliczone ilości ludzi stających na sąd ostateczny.

Na środku wisiał żyrandol składający się z wszystkich kości człowieka – jednakże na początku września był on w renowacji i mogłyśmy zobaczyć tylko jego zdjęcie. 😉

 

Pod żyrandolem – 4 barokowe świeczniki.

 

W lewej części herb Schwarcenbergów – wykupili oni dobra wcześniej znajdującego się tu klasztoru sedleckiego, który został zlikwidowany w XVIII w. W prawym dolnym rogu znajduje się kruk wydziobujący oko Turkowi – symbolizuje to zwycięstwo Schwarcenbergów w bitwie pod Rabem (1591).

 

Na zewnątrz wita nas aniołek podszeptujący coś na ucho małemu chłopcu, a dalej ukryty w zieleni Anioł Stróż.

 

Przypuszcza się, że kaplica jest grobem ok 40 tysięcy osób. Na niektórych miejsce to ma duży wpływ i skłania do myślenia o ulotności życia i śmierci. O tym, co będzie dalej jak zakończymy swój żywot, o sądzie ostatecznym…

Nisia