Notka napisana już dawno, nadeszła więc najwyższa pora, żeby ogarnąć zdjęcia i wrzucić na sieć. :]

Na XL Zlocie Indianistów odbył się bieg ku pamięci tych, co odeszli. Niektórzy z nas mieli i dodatkowe prywatne intencje – ja pobiegłam również i za tych, co pozostali, za tych co żyją – żeby żyć się nie bali.

Przez bieg składaliśmy hołd tym, których już z nami nie ma. Tym, co kiedyś też mieszkali w tipi, przyjeżdżali na zloty, brali udział w biegu i działali na rzecz Indian. Tym, których już wśród nas nie ma… Myśleć o nich trzeba i pamiętać, by tak naprawdę nigdy nie odeszli.

Jednakże nie powinno zapominać się także o tych, którzy pozostali i o tych, co dopiero nadejdą – bo to oni (my) będą pisać dalszą historię PRPI, dalszą historię naszego świata. Oni również potrzebują naszego wsparcia – ważne jest, żeby o nich też pamiętać i trzymać za siebie wzajemnie kciuki. Obyśmy więc nie bali się żyć i wykorzystywać czas, który mamy, bo tak naprawdę nie ma go zbyt wiele. 🙂

Czasem tracimy odwagę, żeby marzyć i żyć tak jak chcemy, a nie jak wymaga od nas społeczeństwo. W pogoni za rzeczami mniej ważnymi zatracamy siebie i zapominamy o swoich potrzebach, czasem nawet zapominamy, że te potrzeby posiadamy.

Obyśmy więc nie bali się być sobą, obyśmy nie ograniczali innych w samorealizacji i pamiętali o tych, którzy mieli wpływ na nasze życie, ale niekoniecznie są jeszcze z nami. 🙂

Pamiętajmy o tych, co są z nami, zanim odejdą.

---

Bieg odbył się w czwartek 30 sierpnia koło godziny 16:30. Podzielony był na osiem 5-kilometrowych odcinków, z czego dwa pokonała grupa marszowa – a przynajmniej taki był plan, bo jeden uczestnik wybił się lekko i zamiast maszerować, zniecierpliwił się i poczuł w sobie moc, żeby jednak pobiec 😉 (tak, mówię o sobie :P). Ale potem ten uczestnik wrócił i dołączył do grupy marszowej, bo te 5 km biegania to chyba jednak było mało – tyle ma się energii, kiedy cel jest szczytny. 😉

 

Przed biegiem zapoznaliśmy się z ustaleniami i przekazaliśmy sobie Zawiniątko.

 

 I ruszyli(śmy)! Taka drobna rozgrzewka przed startem. 😉

 

Na starcie:

Grupa marszowa:

Krótki postój na zapoznanie się z lokalsami! 😉

Pamiątkowe zdjęcie na zakończonym pierwszym odcinku!

… i na początku następnego (czyli po drugiej stronie ulicy ;P ) 😉

 

W drodze do obozu:

 

W obozie siedliśmy w kole, wspominaliśmy tych, co odeszli i zapisywaliśmy ich imiona na plakacie.

 

Lista osób, o których pamiętamy, a poniżej lista uczestników biegu:

 

 

Pamiętajmy!

Nisia